Seksuele minderheden en transgenders

Englisch

Dit onderzoek buigt zich over de specifieke situatie van seksuele minderheden en transgenders in Colombia. Cedoca gebruikt in deze COI Focus de term seksuele minderheden en transgenders steeds in zijn geheel om de situatie voor deze groep personen te beschrijven. Indien er verschillende situaties worden vastgesteld voor enerzijds seksuele minderheden of anderzijds transgenders geeft Cedoca dit steeds duidelijk aan. Daar waar de bron zelf de term LGBT gebruikt, neemt Cedoca de terminologie van de bron consequent over. Deze COI Focus behandelt de periode van januari 2015 tot december 2021 en is een update van de gelijknamige COI Focus van 19 oktober 2020. Het onderzoek werd afgesloten op 15 december 2021.

Colombia kende het afgelopen decennium een aantal belangrijke verwezenlijkingen wat betreft de toekenning van rechten en beschermingsmaatregelen aan seksuele minderheden en transgenders, via wetgeving en vonnissen, voornamelijk van het Grondwettelijk Hof. Deze verwezenlijkingen plaatsen Colombia bij de progressiefste landen in Latijns-Amerika, wat betreft wetgeving ten aanzien van gender en seksuele minderheden. Ook het vredesakkoord dat de autoriteiten in december 2016 ondertekenden met de FARC-EP bevat enkele passages die zich expliciet richten op gender. Deze aparte focus op vrouwen en seksuele minderheden maakte dit akkoord tot een van de inclusiefste vredesovereenkomsten ter wereld.

Ook naar beschermingsmogelijkheden toe werden verschillende maatregelen genomen die zich expliciet richten op seksuele minderheden en transgenders, zoals bijvoorbeeld de oprichting van het het Nationaal Bureau voor Dringende Zaken, MCU. Maar de verschillende geraadpleegde bronnen tonen eveneens aan dat de beschermingsmechanismen onvoldoende werken om geweld en discriminatie te voorkomen. Bovendien gaat het geweld tegen seksuele minderheden en transgenders gepaard met een hoge mate van straffeloosheid. Sinds de start van de pandemie, begin 2020, tekenden de verschillende mensenrechtenorganisaties daarenboven een stijging op van het aantal geweldsdelicten en bedreigingen. Volgens de ngo Colombia Diversa verdubbelde het aantal moorden van 107 in 2019 naar 226 in 2020. Homoseksuele mannen en transvrouwen waren de voornaamste slachtoffers. Colombia Diversa wijst er evenwel op dat men niet kan uitsluiten dat de toename van geweldsdelicten eveneens beïnvloed werd door een verbeterde of verhoogde rapportering van dergelijke misdrijven.

Wat betreft het risico om te worden geconfronteerd met geweld en intimidatie bestaan er wel grote verschillen tussen het behoren tot een seksuele minderheid in Bogotá of andere grote steden en kleinere steden of het platteland. Ook de Caraïbische regio in Colombia, die over het algemeen wat traditioneler is, kent hogere geweldcijfers ten aanzien van seksuele minderheden en transgenders. Bovendien blijkt uit de bronnen dat personen die van Afrikaanse origine zijn en behoren tot de LGBT-gemeenschap het risico lopen om dubbel te worden gediscrimineerd. Daarnaast is het zo dat de illegale gewapende groeperingen en criminele organisaties seksueel geweld blijven gebruiken als middel tot intimidatie en als instrument voor territoriale en sociale controle. Dit geweld is ook gericht op de seksuele minderheden en transgenders, zo wijzen de verschillende bronnen uit. Volgens de ngo Colombia Diversa lopen LGBT-personen die wonen in regio's getroffen door het gewapende conflict, een groter risico op geweld dan LGBT-personen in andere delen van Colombia. Zij die zich hierbij actief inzetten voor de mensenrechten in hun woongebied lopen door hun activisme als sociale leider bovendien een extra risico.

Hoewel Colombia beschikt over een sterk juridisch kader om minderheden te beschermen kent het land de laatste jaren een verhoogde politieke deelname van conservatieve christelijk-evangelische kerken die via politieke weg een aantal van deze verwezenlijkingen willen teniet doen.

Policy

The policy implemented by the Commissioner General is based on a thorough analysis of accurate and up-to-date information on the general situation in the country of origin. This information is collated in a professional manner from various, objective sources, including the EASO, the UNHCR, relevant international human rights organisations, non-governmental organisations, professional literature and coverage in the media. When determining policy, the Commissioner General does not only examine the COI Focuses written by Cedoca and published on this website, as these deal with just one aspect of the general situation in the country of origin. The fact that a COI Focus could be out-of-date does not mean that the policy that is being implemented by the Commissioner General is no longer up-to-date.

When assessing an application for asylum, the Commissioner General not only considers the actual situation in the country of origin at the moment of decision-making, he also takes into account the individual situation and personal circumstances of the applicant for international protection. Every asylum application is examined individually. An applicant must comprehensively demonstrate that he has a well-founded fear of persecution or that there is a clear personal risk of serious harm. He cannot, therefore, simply refer back to the general conditions in his country, but must also present concrete, credible and personal facts.

There is no policy paper for this country available on the website.

Land: 
Colombia