Dit onderzoek maakt een stand van zaken op van de veiligheidssituatie in de Two Areas in Soedan. Het is een update van de gelijknamige COI Focus van 20 februari 2020 die zich in het bijzonder op de periode van 1 januari tot 31 december 2020 richt. Het onderzoek werd afgesloten op 12 januari 2021.
De term Two Areas verwijst naar twee zuidelijke deelstaten, Zuid-Kordofan en Blauwe Nijl, waar de Soedanese regering verwikkeld is in een gewapend conflict met de rebellenbeweging Sudan People’s Liberation Movement–North (SPLM-N) en haar gewapende arm Sudan People’s Liberation Army – North (SPLA-N). Dit document maakt geen onderscheid tussen de politieke en de militaire tak van de groepering en gebruikt doorlopend de afkorting SPLM/A-N.
Zuid-Kordofan en Blauwe Nijl, ook bekend als de Two Areas, vormen sinds 2011 het strijdtoneel van een gewapend conflict tussen enerzijds het Soedanese leger en regeringsgezinde milities en anderzijds de SPLM/A-N. Een aantal bronnen haalt aan dat de frontlinies sinds de aanvang van het conflict in 2011 nauwelijks veranderd zijn. De SPLM/A-N controleert in Zuid-Kordofan een uitgebreid gebied dat onder meer het Nuba-gebergte omvat en in Blauwe Nijl een klein territorium in het zuiden.
Na het regeringsoffensief van 2016 kondigen beide strijdende partijen een staakt-het-vuren af. Ondanks enkele kortstondige confrontaties vinden er geen openlijke vijandigheden meer plaats. Het aantal doden, inclusief burgerdoden, daalt sterk in 2017 en 2018. Een conflict tussen twee rivaliserende facties binnen de SPLM/A-N leidt in 2017 en 2018 tot dodelijke confrontaties.
Verschillende bronnen beschuldigen het leger van een uitputtingsoorlog door landbouwgronden te treffen, de voedselvoorziening te ontregelen en burgers uit rebellengebied te verdrijven. NHRMO stelt in 2018 dat de systematische plundering door het leger en gewapende milities van vee en land, waarbij ook burgers gedood worden, de grootste bedreiging vormt voor de burgers in de Two Areas.
Op 11 april 2019 wordt voormalig president al-Bashir afgezet. Op 17 augustus 2019 ondertekenen de TMC en de FFC een grondwettelijke verklaring die de start aangeeft van een overgangsperiode waarin een soevereine overgangsraad de rol van staatshoofd vervult. Abdalla Hamdok wordt premier.
De impact van de nationale politieke ontwikkelingen op de situatie in de Two Areas is beperkt. Verschillende bronnen berichten over geweld tegen burgers door lokale milities en paramilitaire groepen zoals de PDF en de RSF. De SKBN Coordination Unit van de Britse ngo HART maakt in november 2020 melding van een zorgwekkende toename van seksueel geweld in Zuid-Kordofan.
De SPLM/A-N-factie onder leiding van Malik Agar maakt deel uit van de rebellenalliantie SRF die op 3 oktober 2020 het Juba-vredesakkoord ondertekent. Ondanks de beperktere activiteit is de factie van Abdelaziz El Hilu het militair dominante blok binnen de rebellenbeweging, en is ze assertiever met betrekking tot de kwestie van zelfbeschikking voor de Two Areas. De SPLA/M-N El Hilu had zich teruggetrokken uit de vredesgesprekken maar tekent op 3 september 2020 een gezamenlijke principeverklaring met premier Hamdok.
Voor de periode van 1 januari 2020 tot en met 31 december 2020 codeert ACLED 58 incidenten met 122 dodelijke slachtoffers in de staten Zuid-Kordofan en Blauwe Nijl. Behoudens twee gewelddadige incidenten tegen burgers in Blauwe Nijl, beperkt het geweld in de Two Areas zich volgens de gegevens van ACLED tot de staat Zuid-Kordofan. De incidenten in Zuid-Kordofan situeren zich vooral in de districten Kadugli, Delling, Abu Kershola en Ar Rashad.
UNHCR telt 290.313 intern ontheemden in Zuid-Kordofan en 47.390 in Blauwe Nijl op 31 juli 2020.
Ondanks de vereenvoudigde administratie voor humanitaire hulporganisaties blijft toegang tot gebieden in Zuid-Kordofan en Blauwe Nijl die worden gecontroleerd door niet-statelijke gewapende groepen een uitdaging. Zware regenval en overstromingen, conflicten, een economische crisis en slechte infrastructuur belemmeren effectieve humanitaire operaties. Een recordaantal mensen in Soedan had in de periode juni-september 2020 dringende humanitaire voedselhulp nodig. Naar schatting 9,6 miljoen mensen kampen met een voedselcrisis of met ergere niveaus van acute voedselonzekerheid. Voedselschaarste is bovendien een weerkerend fenomeen in de Two Areas, in het bijzonder in rebellengebied. Gezondheidszorg en onderwijs hebben ernstig te lijden onder het conflict en zijn voor velen ontoegankelijk. De bewegingsvrijheid van burgers lijdt onder meer onder een toename van geweld op de wegen in Zuid-Kordofan.
Politique de traitement
La politique définie par le commissaire général se fonde sur une analyse approfondie d’informations récentes et détaillées sur la situation générale dans le pays. Ces informations ont été recueillies de manière professionnelle auprès de diverses sources objectives, dont le Bureau européen d’appui en matière d’asile, le Haut-Commissariat aux réfugiés des Nations unies, des organisations internationales de défense des droits de l’homme, des organisations non gouvernementales, ainsi que la littérature spécialisée et les médias. Pour définir sa politique, le commissaire général ne se fonde donc pas exclusivement sur les COI Focus publiés sur le site du CGRA, qui ne traitent que de certains aspects particuliers de la situation du pays. Le fait qu’un COI Focus date d’un certain temps déjà ne signifie donc pas que la politique menée par le commissaire général ne soit plus d’actualité.
Pour examiner une demande d’asile, le commissaire général tient non seulement compte de la situation objective dans le pays d’origine à la date de la décision mais également de la situation individuelle et des circonstances personnelles du demandeur. Chaque demande d’asile est examinée au cas par cas. Le demandeur d’asile doit montrer de manière suffisamment concrète qu’il éprouve une crainte fondée de persécution ou court un risque réel d’atteintes graves. Il ne peut donc se contenter de renvoyer à la situation générale dans son pays mais doit également présenter des faits concrets et crédibles le concernant personnellement.
Pour ce pays, il n’y a pas une note de politique de traitement disponible sur le site Internet du CGRA.