Ingoesjetië. Veiligheidssituatie

Français

Deze COI Focus schetst een beeld van de actuele veiligheidssituatie in Ingoesjetië, een deelrepubliek van de Russische Federatie. Het gaat om een actualisering van de gelijknamige COI Focus die dateert van 5 oktober 2020. Deze COI Focus bespreekt de periode tussen oktober 2020 en oktober 2021 en behandelt eveneens de voorgeschiedenis.

In september 2018 vatte Yunus-Bek Evkurov zijn derde ambtstermijn aan als hoofd van de republiek Ingoesjetië. Kort na zijn nieuwe aanstelling tekende hij een grensovereenkomst met het hoofd van Tsjetsjenië waarbij Ingoesjetië een groter stuk land afstaat aan Tsjetsjenië dan het in de plaats krijgt. Dit akkoord leidde tot hevige protesten in Ingoesjetië in oktober 2018. Deze zwakten af, maar na een wetswijziging over referenda in maart 2019 barstten ze opnieuw los en moesten de Ingoesjetische autoriteiten ordediensten van andere regio’s oproepen om de protestactie te bedwingen. De autoriteiten arresteerden hierna verschillende organisatoren van deze protestacties tegen wie tot heden rechtszaken lopen. In juli 2019 kondigde Evkurov zijn vervroegd ontslag aan en in september 2019 benoemde het Ingoesjetisch parlement, op voorspraak van Poetin, zijn opvolger: Makhmud-Ali Kalimatov, een Kremlingetrouw figuur. In zijn eerste jaar verving Kalimatov een groot aantal hoge functionarissen en stelde zo een nieuwe bestuursploeg samen. Onder zijn bestuur blijven maatschappelijke problemen zoals de hoge werkloosheid onbeantwoord en geven analisten aan dat Kalimatov weinig voeling heeft met de bevolking.

Tot in 2021 geven alle bronnen aan dat het Emiraat van de Kaukasus geen georganiseerde werking meer heeft in Ingoesjetië. In mei 2020 was er evenwel sprake van de aanwezigheid van een rebellengroep in Ingoesjetië, wat leidde tot een zekere toename van geweldsincidenten. Het is onduidelijk of deze groep opereert onder de vlag van het Emiraat of die van IS. IS is mogelijk nog aanwezig in Ingoesjetië, maar heeft evenmin een georganiseerde werking. In het verleden was er vanuit Ingoesjetië een beperkte uitstroom van IS-aanhangers naar het Midden-Oosten, wat maakte dat de werking van deze organisatie in de republiek zeer beperkt was. Deze uitstroom is nu gestopt en analisten voorzien geen grote groep van terugkeerders. IS heeft wel potentieel om “lone wolves” te inspireren tot terreurdaden. Volgens bronnen organiseert IS niet zelf deze terreurdaden maar gebruiken individuen de naam van IS zonder dat er sprake is van een bredere coördinatie.

Diverse bronnen geven aan dat de activiteit van de rebellen in Ingoesjetië in 2017, 2018 en 2019 nog gedaald is ten opzichte van voorgaande jaren. Al was er in 2017 een kortstondige en beperkte toename van de activiteiten van de strijders waar te nemen. Deze toename zette zich echter niet door in 2018, dat opnieuw een daling vertoonde die zich doorzette in 2019. In 2020 is er in de periode mei – juli een lichte toename van geweldsincidenten, om nadien opnieuw af te nemen. In 2021 is de rebellenactiviteit zeer laag.

Het aantal operaties van de Ingoesjetische ordediensten in 2017, 2018 en 2019 lag, volgens alle bronnen, eveneens lager dan in voorgaande jaren. In 2020 is er in de periode mei – augustus een zekere toename van het aantal geweldsincidenten vanwege de ordediensten. Vanaf augustus 2020 tot september 2021 is dit aantal opnieuw sterk afgenomen.

Informatie uit diverse bronnen geeft aan dat beide partijen hun activiteiten en operaties niet volledig hebben stopgezet. Zowel de operaties van de ordediensten als de acties van de strijders die tussen september 2014 en september 2021 plaatsvonden, vertonen gelijkaardige kenmerken als voorheen.

Het aantal slachtoffers onder beide partijen en onder de burgerbevolking blijft de laatste jaren laag al was er in 2020 een korte toename van het aantal gedode rebellen door toedoen van enkele incidenten in juli – augustus 2020. In 2021 vielen er nog geen slachtoffers bij de ordediensten en rebellen. In 2021 viel er één dodelijk burgerslachtoffer, het eerste sinds 2018.

Politique de traitement

La politique définie par le commissaire général se fonde sur une analyse approfondie d’informations récentes et détaillées sur la situation générale dans le pays. Ces informations ont été recueillies de manière professionnelle auprès de diverses sources objectives, dont le Bureau européen d’appui en matière d’asile, le Haut-Commissariat aux réfugiés des Nations unies, des organisations internationales de défense des droits de l’homme, des organisations non gouvernementales, ainsi que la littérature spécialisée et les médias. Pour définir sa politique, le commissaire général ne se fonde donc pas exclusivement sur les COI Focus publiés sur le site du CGRA, qui ne traitent que de certains aspects particuliers de la situation du pays. Le fait qu’un COI Focus date d’un certain temps déjà ne signifie donc pas que la politique menée par le commissaire général ne soit plus d’actualité.

Pour examiner une demande d’asile, le commissaire général tient non seulement compte de la situation objective dans le pays d’origine à la date de la décision mais également de la situation individuelle et des circonstances personnelles du demandeur. Chaque demande d’asile est examinée au cas par cas. Le demandeur d’asile doit montrer de manière suffisamment concrète qu’il éprouve une crainte fondée de persécution ou court un risque réel d’atteintes graves. Il ne peut donc se contenter de renvoyer à la situation générale dans son pays mais doit également présenter des faits concrets et crédibles le concernant personnellement.

Pour ce pays, il n’y a pas une note de politique de traitement disponible sur le site Internet du CGRA.

Land: 
Fédération de Russie